ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ
1. ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΣ
Η προστατίτιδα είναι μία από τις συχνότερες ουρολογικές παθήσεις. Το 25% των ασθενών που προσέρχονται στον Ουρολόγο αναφέρει συμπτώματα προστατίτιδας σε κάποια στιγμή της ζωής του.
Η κλινική εικόνα της προστατίτιδας μπορεί να είναι θορυβώδης με έντονο καύσος κατά την ούρηση, συχνοουρία και υψηλό πυρετό με ρίγος (οξεία προστατίτις) ή να είναι πιο ήπια με ελαφρύ καύσος κατά την ούρηση ή την εκσπερμάτωση στη βάλανο του πεόυς, βύθιο άλγος στο περίνεο και έπειξη για ούρηση (χρόνια προστατίτις).
Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ανακοινώσεις που υποστηρίζουν την προσπάθεια εκκρίζωσης της φλεγμονής αφού αυτή μπορεί να προκαλέσει καλοήθη υπερπλασία προστάτου και καρκίνο του προστάτη σε ποσοστό μεγαλύτερο απ'ότι στους ασθενείς οι οποίοι δεν πάσχουν από χρόνια προστατίτιδα.
2. ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΗ (ΚΥΠ)
Η ΚΥΠ είναι μία από τις συχνότερες παθήσεις που προσβάλλουν άνδρες μέσης ηλικίας. Πάνω από 40% των ανδρών αυτής της ηλικίας έχουν συμπτωματικά κλινική νόσο.
Οι μόνοι σαφείς παράγοντες κινδύνου για την ΚΥΠ είναι η ηλικία και η παρουσία λειτουργούντων όρχεων. Άλλοι παράγοντες είναι η διατροφή (λιγότερο συχνή σε φυτοφάγους) και γενετικά αίτια (οικογενής προδιάθεση).
Τα συμπτώματα που εμφανίζονται στους ασθενείς με ΚΥΠ είναι μείωση ακτίνας των ούρων, καθυστέρηση έναρξης της ούρησης, παρατεταμένη ούρηση, αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης, συχνοουρία, επιτακτική ούρηση, νυκτουρία. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι τόσο βαριά ώστε να φτάσουν στην αδυναμία ούρησης που ονομάζεται επίσχεση ούρων.
Η εξέταση του προστάτη γίνεται με τη βοήθεια διακοιλιακού ή ή διορθικού υπερήχου και με δακτυλική εξέταση. Η αξιολόγηση της ούρησης γίνεται με μια εξέταση που ονομάζεται ουροροομέτρηση.
Με τον υπέρηχο μετράται το μέγεθος του προστάτη και το υπόλειμμα ούρων μετά το τέλος της ούρησης.
Η θεραπεία της ΚΥΠ μπορεί να είναι φαρμακευτική ή χειρουργική.
Συνήθως η πρώτη προσέγγιση γίνεται με φαρμακευτική αγωγή.
Ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση είναι:
3. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος στους άνδρες. 10% των ανδρών ηλικίας άνω των 50 ετών θα εμφανίσει νόσο αλλά μόνο το 2% θα πεθάνει από αυτή. Η μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 72 έτη.
Οι παράγοντες κινδύνου είναι:
Προστατευτικά δρα η ελαττωμένη πρόσληψη θερμίδων, η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών και βιταμινών E και D, και η κατανάλωση ιχνοστοιχείων όπως το σελήνιο και ο ψευδάργυρος.
Ο καρκίνος του προστάτη δεν εμφανίζει συμπτώματα. Ο ασθενής συνήθως παρουσιάζει συμπτώματα ΚΥΠ και η διάγνωση του καρκίνου αποτελεί τυχαίο εύρημα.
Σπανιότερα εκδηλωνεται με αιματουρία, αιμοσπερμία και τέλος με οστικά άλγη όταν υπάρχουν οστικές μεταστάσεις.
Η διάγνωση του καρκίνου του προστάτη γίνεται με τη δακτυλιακή εξλεταση και το PSA.
Το PSA αποτελεί ένα καρκινικό δείκτη ο οποίος μας προσδιορίζει τί πιθανότητα έχει ο ασθενής να πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥ PSA ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΟΥ.
Στη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη μπορεί να βοηθήσει και το διορθικό υπερηχογράφημα το οποίο όμως χρησιμοποιείται κυρίως για τη διενέργεια βιοψίας. Με την υποψία καρκίνου του προστάτη γίνεται διορθική βιοψία και αν αυτή είναι θετική, ακολουθεί αξονική τομογραφία κοιλίας και σπινθηρογράφημα οστών. Η αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται αν αυτός κατά τη στιγμή της διάγνωσης είναι εντοπισμένος στον προστάτη, τοπικά προχωρημένος ή μεταστατικός. Επίσης εξαρτάται από τη ν ηλικία και την γενική κατάσταση του ασθενή.
Στον τοπικά εντοπισμένο καρκίνο θεραπευτικές επιλογές αποτελούν:
Στον τοπικά προχωρημένο καρκίνο θεραπευτικές επιλογές αποτελούν:
με αρκετά κατώτερα αποτελέσματα απ'ότι στον τοπικά εντοπισμένο.
Στον μεταστατικό καρκίνο η θεραπεία είναι φαρμακευτική